Domenica - Το ταξίδι που λάτρευες

Ίσως πρέπει να με μισήσεις να διαλέξεις το πιο όμορφο λάθος
Δες μες στα μάτια σου τη δεύτερη όψη σχοινί τεντωμένο βαθιά θα με κόψει

Αρχίζω να τρέχω εικόνες ραγίζουν ζωή που κυλάει και ψάχνει μια λίμνη
και εσύ από κάτω να μαζεύεις σταγόνες συνέχεια θα παίζεις με τους ίδιους κανόνες
Συνέχεια θα παίζεις...

Πλέον νομίζω ότι ανατέλλω, θυμάμαι τα λόγια σου και επιμένω
θα κλείσω τον έρωτα σε πόλεις και χάρτες θα αφήσω τη θλίψη μου να δώσει τις μάχες θα κλείσω τον έρωτα σε πόλεις και χάρτες θα αφήσω τη θλίψη μου να δώσει τις μάχες

Το ξέρω στο τέλος θα γονατίσω δεν θα ναι υπόκλιση μα απέραντο μίσος
εσύ θα κερδίσεις μα θα σου στερήσω το ταξίδι που λάτρευες θα συνεχίσω...

Το ταξίδι που λάτρευες...