Eίναι η ανάπαυση η φωτισμένη,ούτε πυρετός ούτε αδυναμία,πάνω στο κρεβάτι ή πάνω στο χωράφι.
Είναι ο φίλος ούτε φλογερός ούτε αδύναμος. Ο φίλος.
Είναι η αγαπημένη ούτε ενοχλητική ούτε ενοχλημένη. Η αγαπημένη.
Ο αέρας και ο κόσμος που καθόλου δεν τον ψάξαμε. Η ζωή.
- Ήταν λοιπόν αυτό;
- Και το όνειρο φρεσκάρισε.